Το δίλλημα ενός διαγραφθέντος βουλευτή

του Χάρη Ψιστάκη*

Οι διαγραφέντες βουλευτές της ΝΔ ετοιμάζονται να επιστρέψουν στο μαντρί τους , μετά από ανοιχτή πρόσκληση του Αντώνη Σαμαρά. Βασική προϋπόθεση, ώστε να δείξουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την συστράτευση τους στις...  ιδέες του κόμματος, είναι να υπερψηφίσουν τους εφαρμοστικούς νόμους της νέας δανειακής σύμβασης. ...

Και ναι, μιλάμε για τον ίδιο πολιτικό αρχηγό που, πριν κάποιες μέρες, εκβιάζοντας και απειλώντας με διαγραφή τους «αντάρτες» βουλευτές του και επιβάλλοντας κομματική πειθαρχία, ως απόδειξη ρητή και κατηγορηματική της απόλυτης υποταγής του, αλλά και του κόμματος του στις προσταγές της Τρόικας, πραγματοποίησε μέχρι κεραίας τις απειλές του.

 Και φυσικά, μιλάμε για τους ίδιους βουλευτές που με σειρά δηλώσεων τους μας τόνιζαν, σε όλους τους τόνους, ότι, ούτε η συνείδηση τους, αλλά ούτε και η προσωπική και εθνική τους αξιοπρέπεια τους επέτρεπαν να υπερψηφίσουν αυτή την ίδια, την «κατάπτυστη» , όπως την αποκαλούσαν, δανειακή σύμβαση.

Η απάντηση λοιπόν κάποιων βουλευτών στο δίλλημα: το κόμμα ή η συνείδησή μου; Ένα «ηχηρό» όχι ή η απουσία γιατί δεν τόλμησαν καν να μπουν στην αίθουσα!

Το αποτέλεσμα; Η διαγραφή.

Η συνέχεια; Η σιωπή ή η αρχή μιας κλάψας του τύπου «η Νέα δημοκρατία πάντα ήταν, είναι και θα είναι το σπίτι μου!» με  την ουρά στα σκέλια.

Την επόμενη μέρα; Η αγωνιώδης εύρεση τρόπου επιστροφής στο «σπίτι»!

Τι είναι άραγε τώρα αυτό που κάνει και τον μεν , αλλά και τους δε, να παρουσιάζουν μια συμπεριφορά στην καλύτερη περίπτωση αλλοπρόσαλλη στη χειρότερη δε, απαράδεκτη και απολύτως ασύμβατη με τους θεσμικούς τους ρόλους.

Η απάντηση δυστυχώς, πάντα η ίδια : η ιδιοτέλεια και το συμφέρον. Το προσωπικό συμφέρον -  κοντόφθαλμο σε αξιοπρέπεια, αλλά μακροπρόθεσμο σε οφέλη και επιδιώξεις- που κάνει τους ανθρώπους γελοίους, υπερφίαλους και παντελώς αναξιόπιστους. Χωρίς αξίες, χωρίς αρχές, χωρίς όρια και κυρίως χωρίς ηθικούς φραγμούς.

Μάλιστα το βόλεμα αυτό – διότι η στάση αυτή μόνο ως βόλεμα μπορεί να χαρακτηριστεί - το βαφτίζουν ανάγκη. Ανάγκη που επιβάλλει η σκληρή πραγματικότητα και τώρα τους υποχρεώνει να ψηφίσουν το «κακό» PSI προτάσσοντας βέβαια τους μέχρι πρότινος αντιμνημονιακούς φίλους-ψηφοφόρους να κάνουν δηλώσεις στα ΜΜΕ  για την αναγκαιότητα αυτή. Οπότε τι να κάνει ο βουλευτής να πάει ενάντια στην βούληση των «ανθρώπων» του;;;

Και έτσι επικρατεί και προχωρά, με ήσυχη τη συνείδηση του πια γιατί «αφουγκράστηκε» τον λαό του ! Αλλά , ως γνωστό, επειδή ο σκοπός αγιάζει τα μέσα … ευκαιρία να χωθούμε και πάλι στο μαντρί…

*Ο Χάρης Ψιστάκης είναι Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Συμμαχίας